Driftbuien bij peuters: 5 tips om woede-uitbarstingen te voorkomen en hanteren

Is je peuter weer boos geworden? Of loop je thuis op eieren, bang dat er elk moment weer een uitbarsting komt? Driftbuien bij peuters zijn heel normaal en horen bij de ontwikkeling. Ze kunnen ontstaan door boosheid, frustratie of overprikkeling . Hoewel het bij het opvoeden hoort, kan het nog steeds moeilijk zijn om zelf rustig te blijven om niet mee te gaan in de emotionele storm . 

Herken je dit gevoel en weet je soms niet meer wat je moet doen om je kind te kalmeren? In dit artikel ontdek je wat de oorzaken en signalen zijn van driftbuien, en geven we je 5 praktische tips om je kindje weer rustig en in balans te krijgen. 

De oorzaak van extreme driftbuien bij peuters

Driftbuien bij peuters ontstaan vaak doordat ze nog niet goed in staat zijn om hun emoties te reguleren. Ze ervaren sterke gevoelens zoals boosheid, frustratie of verwarring, maar missen de vaardigheden om die gevoelens onder woorden te brengen of op een ‘normale” manier te uiten. Hierdoor bouwen emoties zich op, totdat de druk te hoog wordt en er een ‘ontploffing’ plaatsvindt. Deze uitbarsting is voor peuters een manier om stoom af te blazen ; het is hun manier om met een overweldigende situatie om te gaan. 

Een belangrijke oorzaak van driftbuien is dat peuters nog maar net beginnen te begrijpen hoe de wereld om hen heen werkt. Ze beginnen hun onafhankelijkheid te ontdekken en willen zelf keuzes maken. Ze willen zo graag zelfstandig zijn, maar hun motorische en cognitieve vaardigheden zijn nog in ontwikkeling. Dit leidt vaak tot frustratie omdat ze bijvoorbeeld niet in staat zijn om zelf iets te doen wat ze graag willen. Ze voelen zich machteloos, en die machteloosheid kan zich uiten in boosheid. 

Hoe herken je een driftbui?

Een driftbui is een korte, maar hevige uitbarsting van woede of frustratie. Het gaat vaak gepaard met schreeuwen, huilen of zelfs fysiek gedrag zoals slaan of schoppen. Tijdens een driftbui kan het lijken alsof een kind de controle over zichzelf verliest. Dit komt doordat ze nog moeite hebben om hun emoties op een gezonde manier te reguleren. Deze uitbarstingen kunnen snel opkomen en weer verdwijnen, maar laat vaak een diepe indruk achter bij zowel het kind als de omgeving.  

Peuters met ADHD

Bij kinderen met ADHD kunnen uitbarstingen nog intenser en frequenter zijn. ADHD beïnvloedt de impulscontrole en het vermogen om emoties te reguleren, wat ervoor kan zorgen dat ze sneller en heftiger reageren op frustraties. Kleine tegenslagen kunnen soms al leiden tot explosieve driftbuien. 

1 tot 2 jaar: Ontdekken van emoties

In de eerste twee jaar van het leven beginnen kinderen langzaam te ontdekken wat emoties zijn, maar ze begrijpen deze nog niet volledig. Peuters kunnen intense gevoelens van frustratie, boosheid en verdriet ervaren, vooral omdat ze nog niet de taal of vaardigheden hebben om die emoties te uiten. Op deze leeftijden kunnen ze reageren met huilen, schreeuwen of slaan en schoppen, wanneer ze overweldigd zijn. 

Dit is een fase waarin ze leren om hun emoties te begrijpen , maar nog niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Een extreme driftbui bij een peuter van 2 jaar is dan ook niet ongewoon, omdat hun beperkte communicatievaardigheden hen vaak gefrustreerd maken. 

2 tot 3 jaar: De peuterpuberteit

De peuterpuberteit is de fase waarin kinderen tussen de 2 en 3 jaar oud hun onafhankelijkheid beginnen te ontwikkelen. In deze levensfase wil je kind steeds meer zelf doen, van zelf eten tot het kiezen van kleding, maar tegelijkertijd kunnen ze nog niet alles wat ze willen. Dit kan leiden tot frustraties en uitbarstingen. Driftbuien komen vooral voor in deze leeftijdsfase , vooral wanneer ze niet in staat zijn om hun wil door te drijven. Dit is ook het moment waarop ze vaak “nee” zeggen tegen alles wat ze niet willen. 

3 tot 4 jaar: Grenzen testen en leren omgaan met emoties

Op de leeftijd van 3 tot 4 jaar beginnen kinderen te experimenteren met grenzen. In deze fase hebben ze al een beter begrip van emoties , maar het reguleren ervan is nog steeds een grote uitdaging. Ze leren langzaam hoe ze hun emoties kunnen verwoorden, maar een driftbui blijft een veelvoorkomende manier om frustratie te uiten. 

5 tot 6 jaar: Emoties onder controle

Vanaf de leeftijd van 5 jaar beginnen kinderen meer controle te krijgen over hun emoties. Ze kunnen beter uitleggen wat ze voelen en begrijpen vaker waarom ze boos of gefrustreerd zijn. Driftbuien komen minder vaak en minder intenser voor dan in de peuterjaren. Dit is een cruciale fase voor het aanleren van zelfregulatie . 

Hoe kun je omgaan met driftbuien van een peuter?

Tijdens een uitbarsting kan een kind vaak niet meer rustig nadenken. Je peuter kan extreem reageren door te schreeuwen, slaan of schoppen. Het meeste van wat je op dat moment zegt of doet, gaat het ene oor in en het andere oor uit. Best lastig om je kind te kalmeren. Daarom onze 5 tips! 

1. Honger? Overprikkeld? Oververmoeid?

Net zoals bij volwassenen kunnen kinderen door allerlei factoren gefrustreerd raken. Zeker als je kind hooggevoelig is, kan het emmertje sneller overlopen. Ze reageren die stress en spanningen vaak af als ze thuis zijn . Probeer ze indien mogelijk uit de situatie halen waar ze boos van worden. Geef je kind bijvoorbeeld de keuze: “Wil je een rode of blauwe beker?”. Dit geeft je kind toch het gevoel dat hij controle heeft.  

2. Bachbloesems bij een boos kind

Ouders contacteren ons weleens of wij iets kunnen maken voor hun kind met driftbuien. “Ons kindje is dominant, temperamentvol en accepteert geen nee” of “Ons zoontje heeft behoefte aan autonomie”.  

Bachbloesems kunnen helpen bij de emotieregulatie van je kind, voor minder stress en strijd in huis. Alle Bach Bloesem Mixen worden op maat samengesteld, ze zijn 100% natuurlijk en kennen geen gewenning. 

3. Creëer een gevoel van veiligheid: kind vasthouden tijdens een driftbui

Als praten niet helpt om je peuter te kalmeren, kan je er altijd voor kiezen om een gevoel van veiligheid te bieden door je kind rustig vast te houden. Zorg ervoor dat je dit op een rustige manier doet om de situatie niet te verergeren.   

Driftbuien horen er nu eenmaal bij tot een leeftijd van 3 jaar. Het is belangrijk om zelf rustig te blijven en je kind de ruimte te geven om hun emoties te uiten. 

4. Blijf rustig

Natuurlijk niet eenvoudig, zeker niet als je geraakt wordt door wat je kind zegt en doet. Bedenk dat de woedebui van je kind vaak erger wordt als jij straffen uitdeelt of ook uit je vel springt. Blijf kalm en geef je kind de kans om zijn of haar emoties te uiten in een veilige omgeving. Tijdens een driftbui is het, het beste om ze gewoon hun gang te laten gaan.  

Als ouder speel je ook een belangrijke rol om je kind te helpen omgaan met emoties. Emoties benoemen blijft belangrijk voor kinderen. Het is belangrijk om grenzen te stellen, want die geven een gevoel van veiligheid. Laat je kind weten dat de emoties oké zijn, maar dat zijn of haar gedrag niet acceptabel was. 

5. Stel duidelijke grenzen en voorspelbaarheid

Je roept naar je kind “we gaan vertrekken” en de driftbui start onmiddellijk. Herkenbaar? Het is beter om op voorhand duidelijk te zijn. Door duidelijk te communiceren over wat er gaat gebeuren, creëer je voorspelbaarheid . Dus zeg in het vervolg “na dit filmpje gaan we vertrekken”. Dit zal veel gedoe vermijden.