Mocht jij er zijn bij je ouders?

Onze ouders, onze familielijn, ze hebben nogal invloed op ons leven. Op in hoeverre we onszelf durven zijn. Hoewel de meeste ouders (maar helaas ook niet allemaal) het goed bedoelen, ontstaat er in de jeugd vaak heel veel trauma. Misschien was je ‘een ongelukje’, was jouw komst niet gewenst. Of werd je niet gezien en gehoord voor wie je was, of mocht je niet jezelf zijn. Het kan diepe littekens achterlaten die later in je leven flink op kunnen spelen. Vaak heelt de wond niet volledig en kan hij steeds weer opengetrokken worden als iets je herinnerd aan vroeger, maar dat hoeft niet zo te blijven.

Ongewenst

Of je ouders het je nu verteld hebben, wat enorm pijnlijk kan zijn, of niet, als kind voel je vaak wel of je gewild was door beide ouders. Misschien was het (nog) niet de bedoeling dat jij kwam, volgens je ouders. Misschien had je vader eigenlijk een zoon gewild en was jij een dochter. Misschien zat hun relatie al niet lekker meer en hoopten ze dat jouw komst verandering zou brengen, maar was dat niet zo en was je dus niet het magische middel waar ze op hoopten. Vaak blijf je je dan door je leven heen ‘te veel’ voelen. Wie zit er nu op jou te wachten? Wat voegt jouw aanwezigheid toe? Ook al weet je, in je hoofd, inmiddels best dat het onzin is, het gevoel is lastig los te laten.

Ongezien

‘Papa, papa, kijk naar mij. Kijk eens hoe hoog ik kan springen.’ ‘Mama, hoor je mij, ik wil je zo graag iets vertellen.’ Als je ouders emotioneel ontoegankelijk waren en je daardoor niet echt zagen en niet hoorden wat jij te vertellen had, doet dat enorm pijn als kind. Misschien was jij zelf wel degene in huis die voor alles moest zorgen. Of werd er lichamelijk wel voor je gezorgd, maar emotioneel niet. Je gevoel mocht er niet zijn. Je enthousiasme niet. Jouw ZIJN werd niet gezien. Het kan ervoor zorgen dat je als volwassene bijvoorbeeld altijd de stille bent tijdens vergaderingen op je werk, of juist dat je altijd aan het woord bent, ze zullen je horen! En als je partner een keer niet luistert, dan ontplof je finaal. Je bent het waard om gezien en gehoord te worden, maar dat voelt te vaak nog niet zo.

Ongepast

Moest jij je altijd aanpassen? Stiller zijn als je enthousiast was? Mocht je niet huilen als je verdriet had? Moest je minder gevoelig zijn? Je stoerder voordoen dan je je voelde? Iedereen een handje geven of die tante met die natte plakzoen een kus geven, terwijl alles in jou ‘nee’ zei? Hoe goedbedoeld het soms ook kan zijn van ouders, als jij niet jezelf mag zijn, dan leer je: ‘Ik ben niet goed genoeg zoals ik ben’ en die gedachte kan je je leven lang bij je houden als je niet uitkijkt. Je bent waarschijnlijk een meester geworden in het je aanpassen aan je omgeving, een ware kameleon. Maar word je daar nu gelukkig van, of zou je het graag anders zien?

Wil jij nu echt jezelf worden?

Ben je het zat om je altijd maar aan te passen? Wil je je trauma’s loslaten op een milde en veilige manier ? Bach bloesems kunnen je enorm goed ondersteunen in dit proces. Ze kunnen je helpen bij de trauma’s en kunnen je ook leren om voor jezelf op te komen. Om te durven zijn wie je bent. De mening van anderen beter los te laten. Te zien dat jij het waard bent om gezien, gehoord en gewaardeerd te worden. Al onze Bach bloesem mixen worden op maat gemaakt omdat geen mens exact hetzelfde is, we sturen daarom altijd een vragenlijst om voor jou precies de juiste samenstelling te vinden. Ben jij er klaar voor je trauma een plekje te geven en jouw plek in te gaan nemen?